De mens is een sociaal wezen: iedereen heeft de behoefte zich aan anderen te hechten. Het belang van gehechtheid voor de ontwikkeling van een persoon, maar ook voor de samenleving wordt steeds duidelijker. Een veilige gehechtheid biedt iemand meer kansen op school, in vriendschappen, in werksituaties en in relaties. Als er problemen ontstaan met de gehechtheid van een persoon, kan psychotherapeutische behandeling uitkomst bieden. In Behandeling van hechtingsproblemen worden aan de hand van nieuwe inzichten drie behandelingen voor gehechtheidsproblematiek opnieuw uitgewerkt en onderbouwd. De 'differentiatietherapie' wordt ingezet bij de behandeling van hechtingsgestoorde kinderen. Relationeel gestoorde kinderen en jeugdigen hebben baat bij de 'fasetherapie' en voor relationeel gestoorde volwassenen is de 'basistherapie' de meest aangewezen behandelvorm. In het eerste deel van dit boek wordt de achtergrond van deze therapieën, de hechtingstheorie, besproken. Het tweede deel illustreert de drie behandelingsvormen aan de hand van enkele aansprekende casussen.