Het afgelopen decennium was een periode van ingrijpende verandering voor de Nederlandse archeologie in het algemeen, en in het bijzonder voor RAAP Archeologisch Adviesbureau, dat in die periode aan de wieg stond van de ontwikkeling van archeologische verwachtingskaarten. De papers in deze dissertatie bespreken de hier verschillende ontwikkelde voorspellingsmodellen en worden vergezeld van een toelichting op de praktijkrelevantie en toepasbaarheid van de ideeën van de afgelopen tien jaar in het licht van actuele inzichten.