Taalgrens en ruimtelijke wanorde, de industriële glorie van Wallonië en de ellende van Brussel, Verkavelingsvlaams en plat Gents, Philips ii en Willem i, zwart en wit, rechts pacifisme en links conservatisme, van Julius Caesar tot Bart De Wever, van Karel de Grote tot Elio Di Rupo; dit alles en nog veel meer vertelt, analyseert, vergelijkt, verklaart, vervloekt Geert van Istendael in dit boek. Hij is daarbij erudiet en grappig, soms keihard, dan weer vertederend, niet vies van krachtige standpunten, maar altijd met grote eerbied voor feiten en, in de mate van het mogelijke, objectiviteit. Wie België bemint, leze dit boek. Wie België haat, leze dit boek. In 1989 verscheen Het Belgisch labyrint voor het eerst. Het werd vrijwel onmiddellijk toegejuicht als een klassieker in onze letteren.